ABBBartyściwystawywarsztatyo nasforumbibliotekakontaktenglish

Marcin Chomicki - "Druga strona tęczy"
08.02.08 - 29.02.08, otwarcie: 8.02., godz. 18:00
Galeria Biała - ul. Peowiaków 12, Lublin

Marcin Chomicki (ur. 1976) jest absolwentem Instytutu Orientalistycznego na Uniwersytecie Warszawskim, który ukończył w 2000 roku oraz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom uzyskał w Pracowni Malarstwa Leona Tarasewicza w 2005 roku.
Ma w swoim dorobku wystawy indywidualne w Podziemiu Kamedulskim przy ATK w Warszawie (2004) Galerii Arsenał w Białymstoku (2006) oraz udział w wystawach zbiorowych, m. in. Supermarket sztuki w galerii DAP w Warszawie (2003), Zmiana Organizacji Ruchu w Laboratorium CSW w Warszawie (2004), Biennale Sztuki Młodych Rybie oko w Bałtyckiej Galerii Sztuki Współczesnej w Słupsku, Na własną rękę w Galerii Zachęta w Warszawie (2006), Tu zaszła zmiana w Galerii Kordegarda w Warszawie, Sen o Warszawie, Instytut Polski w Budapeszcie (2007)
Mieszka w Warszawie.

W swoim malarstwie, Chomicki dokonuje obserwacji i analizy tzw. wizualności, związanej z rodzimą architekturą sakralną. Kościoły, które powstały w latach 70. i 80. XX wieku, budowano  w peerelowskiej rzeczywistości. Pojawiały się utrudnienia ze strony władz, z drugiej zaś strony, wznoszeniu nowych  świątyń katolickich towarzyszył wielki entuzjazm księży i wiernych. Powstały obiekty, które usiłowały być współczesną architekturą. Z perspektywy czasu są one śladem tamtej rzeczywistości, jednym z wielu absurdów urbanistycznych, jak twierdzi sam artysta są jedynie wyobrażeniem nowoczesności. Chomicki wykorzystuje w obrazach detale lub widoki kościołów zaobserwowane w polskim krajobrazie. Wybrane elementy są sprowadzane do prostych form malarskich i stają się pretekstem do poszukiwania nowych znaczeń. Architektura sakralna jest w Polsce wszechobecna. Chomicki uzmysławia wizualne paradoksy, jakie pojawiają się w kontekście współczesnej estetyki religijnej, która akceptowana przez społeczeństwo, staje się częścią kultury masowej.

Tytuł wystawy w Białej jest wieloznaczny. Odnosi się do tęczy jako symbolu przymierza pomiędzy Bogiem i człowiekiem. Jest też pytaniem o granice poznania sfery duchowej. Co jest po drugiej stronie tęczy?