Katarzyna Nowak Zamykam w glinie swoje fantazje, sny, marzenia. Tęsknotę za światem, w którym żyły centaury i jednorożce... Swoje fascynacje starożytnością Katarzyna Nowak przekłada na współczesny język sztuki nie stroniąc od skrótu i błyskotliwej, a niekiedy żartobliwej metafory. Tworzy nie tylko postacie mityczne, ale także zamyślone koniki, połączone w pocałunku twarze, melancholijne kobiety z kokiem, dziwaczne głowy... Także liczne sprzęty, które przeniesione do współczesnych przestrzeni zadziwiają urodą i funkcjonalnością. Prace Katarzyny Nowak wykonane są z szamotu, kamionki bądź czerwonej gliny. Wypala je w temperaturze 1250 st. C. Stosuje szkliwienie lub farby, emalie naszkliwne na zimno. Barwi też swoją ceramikę solami i tlenkami metali, osiągając niezwykłe kolory - spalonej słońcem gliny pobrudzonej ziemią, zaśniedziałej miedzi, skorodowanych metali... Szorstka, porowata powierzchnia tworzy złudzenie, jakby prace wygrzebano z ziemi, gdzie spoczywały przez tysiące lat... Studia w PWSP we Wrocławiu na wydziale Ceramiki i Szkła, dyplom w 1989 roku w Pracowni Ceramiki prof. Krystyny Cybińskiej, udział w licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.